Twarze2022

1. Co jest pasją w Pani życiu?

Miałam kilka pasji, zmieniały się na przestrzeni poszczególnych etapów życiowych, ale stale obecne w moim życiu są: muzyka, język angielski, podróże i książki.

2. Czy Pani zainteresowania są dopełnieniem codzienności, czy może stały się sposobem na życie?

Muzyka towarzyszy mi na co dzień, jedynie zmieniają się preferowane style, artyści i piosenki. Niezmiennie lubię twórczość zespołu ABBA, który powrócił po 40 latach z płytą „Voyage” oraz repertuar zespołu Queen, a szczególnie jego nieżyjącego już frontmana Freddiego Mercury’ego. Dla mnie „wisienką na torcie” są jego wspólne nagrania ze śpiewaczką operową Montserrat Caballe. Nie wyobrażam sobie, aby muzyka nie towarzyszyła mi każdego dnia. I kolejna muzyczna pasja, którą dzielę z moim synem, to musical. Wspólnie oglądamy spektakle musicalowe, zarówno w teatrach muzycznych, jak i online. Mój ulubiony, to „Piloci” – opowieść o miłości brutalnie przerwanej przez wojnę, będący jednocześnie hołdem dla pilotów polskich, biorących udział w bitwach powietrznych w czasie II wojny światowej. Cenię nie tylko światową klasykę tego gatunku, ale także spektakle nowoczesne.

Jeżeli chodzi o książki, to jestem – jak twierdzi mój syn – od nich uzależniona. Jest to mój sposób spędzania wolnego czasu i metoda na „odstresowanie się”, ale również na dowiadywanie się stale czegoś nowego. Nie mam ulubionych autorów, czytam różne rodzaje książek.

Język angielski pokochałam za jego piękno. Lubię brzmienie jego odmiany brytyjskiej, akcent oraz kulturę kraju, z którego pochodzi. W praktyce język pomaga mi w realizacji mojej ostatniej pasji – podróży. Lubię poznawać nowe miejsca, ludzi i ich kulturę. Mam nadzieję, że szybko wrócę do dawnej częstotliwości odbywania podróży.

W czasie moich wypraw, głównie z przyjaciółmi, zwiedzamy przede wszystkim zabytki i interesujące kulturowo miejsca, próbujemy lokalnych potraw i poznajemy mieszkańców. Sami planujemy nasze wyprawy, nie korzystamy z biur podróży.

3. Jak Pani dochodziła do odkrycia swojej pasji? Czy był to proces, czy stało się to nagle?

Miłość do języka angielskiego „odkryłam” już w szkole podstawowej, kiedy poznawałam muzykę zespołu ABBA. Bardzo chciałam wiedzieć, o czym śpiewają, a jedynym sposobem, by się tego dowiedzieć, była nauka języka. W latach 70. i 80. Nie było Internetu i nie można było włączyć YouTube’a, wysłuchać piosenki i jednocześnie przetłumaczyć jej tekst. Płyty się wtedy „zdobywało”, a te wydawane w Polsce nie miały wkładki z tekstami utworów. Wiele słów „spisywało” się słuchając piosenek nadawanych w Liście Przebojów Trójki. Było to niesamowicie trudne i wymagało wiele wiedzy, samozaparcia i cierpliwości.

4. Jak godzi Pani życie zawodowe z realizacją swojej pasji, zainteresowań?

Język angielski to pasja, którą realizuję zawodowo, ucząc młodzież. Cieszę się, że mogę przekazać uczniom również trochę doświadczeń z moich podróży. Podróżuję w czasie ferii i wakacji, zatem nie koliduje to z moją pracą. Czytać można zawsze i wszędzie – robię to, kiedy tylko mam na to czas. A muzyka? Codziennie słucham jej w radio oraz Internecie, poznając nowych artystów oraz nowe utwory. Lubię również rozmawiać z moimi uczniami na temat muzyki, bo to jest także ich pasja, i w ten sposób mogę się od nich dowiedzieć dużo nowego.

5. Jaki ma Pani plan na rozwijanie, wzbogacanie swoich pasji w najbliższym czasie?

Już planujemy z przyjaciółmi kolejną podróż – chcemy połączyć zwiedzanie zabytków z uczestnictwem w spektaklu operowym „na świeżym powietrzu”, więc chyba wybierzemy Włochy. W zeszłym roku, podczas pobytu w Salzburgu, byliśmy na cudownym koncercie muzyki Mozarta i chcielibyśmy znowu włączyć muzykę na żywo w nasze poznawanie świata. Poza tym czeka nas wirtualny koncert ABBY w Londynie w czasie nadchodzących wakacji. A może zdarzy jeszcze coś nowego? Czas pokaże…

Witajcie, Kochani! ❤️ Startujemy dziś z zupełnie nowym cyklem „Twarze Belfrów Korczaka”, który da Wam możliwość bliższego poznania nauczycieli pracujących w naszej szkole, jednak nie od strony dydaktycznej, a od strony ich pasji i zainteresowań. Rozpoczynamy od wywiadu z Wicedyrektor VI LO Panią Ewą Jędrusik.

1. Zarazem informujemy o powrocie „Twarzy Uczennic i Uczniów Korczaka”. Ten jakże lubiany i ceniony przez Was cykl powróci szybciej, niż moglibyście przypuszczać. 😉 A teraz oddajemy już głos Wicedyrektor „Korczaka”. 😁

1. Co jest pasją w Pani życiu?

Mam ogromne szczęście, ponieważ moja praca jest jednocześnie moją pasją. Wybrałam zawód nauczyciela świadomie. Od zawsze kocham matematykę, uwielbiam kontakt z młodzieżą, wspólne rozwiązywanie różnego rodzaju zagadnień, budowanie relacji, więzi, które często pozostają w nas na długie lata. Każdy uczeń jest dla mnie wyjątkowy, za każdym stoi jakaś historia, każdy pozostawia po sobie ślad, nowe doświadczenie, wyzwanie. Staram się wspierać moich uczniów – nie tylko w rozwoju matematycznym, ale również chcę być dla nich wsparciem w trudnych dla nich chwilach.

2. Jak Pani dochodziła do odkrycia swojej pasji? Czy był to proces, czy stało się to nagle?

Odkąd pamiętam, pomagałam wszystkim wokół, zarówno w rozwiązywaniu problemów matematycznych, jak i osobistych. Dawało mi to mnóstwo radości i satysfakcji. Uwielbiałam rozwiązywać zagadki logiczne i matematyczne. Rozwiązywanie zadań z matematyki nigdy mnie nie męczyło. Jestem absolwentką Korczaka i niewątpliwie fakt, że spotkałam w Korczaku wspaniałych nauczycieli, którzy byli i są dla mnie autorytetami, wpłynął znacząco na rozbudzenie mojej pasji.

3. Czy Pani zainteresowania są dopełnieniem codzienności, czy może stały się sposobem na życie?

Jak widać, moja pasja stała się moim sposobem na życie!!! Ale oczywiście mam również inne zainteresowania – nie związane z matematyką i zawodem nauczyciela.

Bardzo lubię piłkę nożną. Jako dziecko i nastolatka spędzałam mnóstwo czasu z kolegami na boisku grając w nogę. Obecnie moja miłość do piłki nożnej ogranicza się do oglądania meczów w telewizji oraz kibicowania drużynie Progres Sosnowiec (do której należy mój młodszy syn Filip) oraz drużynie FC Będzin (do której do niedawna należał mój starszy syn Michał).

W wolnych chwilach czytam kryminały. Gdybym nie została nauczycielem, z pewnością zostałabym policjantką – to był drugi zawód marzeń dla mnie.

Bardzo lubię szkicować. Najczęściej robię to podczas konferencji, słuchając wykładów, wtedy nawiedza mnie wena twórcza, ale nie wystawiam na światło dzienne moich dzieł. To są szkice wyrażające emocje, myśli i nie lubię się nimi dzielić.

Dobrym dla mnie sposobem na rozładowanie napięcia, relaks, a także na pobudzenie do działania jest słuchanie muzyki. Słucham różnych rodzajów muzyki, w zależności od nastroju i sytuacji. Bardzo cenię Krzysztofa Zalewskiego, który skradł moje serce dawno temu, kiedy ujrzałam go po raz pierwszy w talent show „Idol”. Fascynują mnie jego teksty, muzyka oraz sposób bycia na scenie.

Ogromną przyjemność sprawia mi pieczenie różnych ciast i ciasteczek. Preferuję serniczki wszelkiego rodzaju. Ogólnie lubię jeść i moi znajomi wiedzą, że pysznego jedzenia nigdy nie odmówię. 😋

Zachwycam się kwiatami i zawsze mam ich mnóstwo na balkonie. Niestety nie posiadam ogrodu, w którym mogłabym realizować moje kwiatowe hobby, ale balkon daje mi choć odrobinę możliwości, które wykorzystuję do maksimum.

Kocham polskie morze. Co roku wraz z rodziną spędzam dużą część wakacji w Jastarni, która jest dla mnie drugim domem. Tutaj oddaję się pasji sezonowej – uwielbiam biegać brzegiem morza. Biegam codziennie rano, kiedy plaża jest jeszcze pusta. Biegając ładuję baterię na cały rok, delektuję się widokiem, oczyszczam umysł, nabieram energii, zachwycam się otaczającym światem, na chwilę odrywam się od problemów dnia codziennego.

Mam obsesję na punkcie moich piesków. Odkryłam tę miłość stosunkowo niedawno, około 2,5 roku temu. Zawsze lubiłam zwierzęta, ale na psa bałam się zdecydować w obawie, że to ogromny obowiązek. Teraz nie wyobrażam sobie, jak mogłam bez nich żyć. Najpierw trafiła do nas Filunia – suczka rasy shih tzu, a rok później – Coffee – piesek, również rasy shih tzu. To najcudowniejsze pieski na świecie: przyjacielskie, wesołe, z mądrym, rozumiejącym wszystko spojrzeniem. To prawda, że miłość do psa, tak jak miłość do dziecka, jest bezwarunkowa. Cudowna jest radość psa, kiedy wraca się do domu i nieważne, czy wyszło się na moment do sklepu, czy wraca się po całym dniu pracy. Pieski zawsze cieszą się tak samo. Mordki i ogonki kochane. Filunia i Coffee towarzyszą mi wszędzie, gdziekolwiek się ruszę. Biegną za mną, obserwują, przytulają się, kładą się przy nogach, na kanapie – byleby tylko być blisko. Niejednokrotnie, kiedy tak słodko zasną, szkoda mi się poruszyć, bo wiem, że zaraz się zbudzą i podreptają za mną – czy to do kuchni, czy do łazienki, miejsce nie ma znaczenia. Filunia i Coffee wprowadzają dużo ciepła i radości do naszego domu.

4. Jak godzi Pani życie zawodowe z realizacją swojej pasji, zainteresowań?

Jak już wspomniałam, moje życie zawodowe jest jednocześnie moją pasją, więc z tym nie mam problemu. Pozostałe zainteresowania muszą ustąpić miejsca pasji zawodowej, ale próbuję wszystko pogodzić. Najbardziej brakuje mi czasu dla mojej rodziny. Staram się spędzać z synami tyle czasu, ile potrzebują, ale zawód nauczyciela, to nie jest zawód, który wykonuje się w określonych godzinach, pięć dni w tygodniu. Nauczycielem się jest. Nie da się oderwać od problemów uczniów, od różnych sytuacji, które mają miejsce w szkole, którymi się po prostu żyje.

5. Jaki ma Pani plan na rozwijanie, wzbogacanie swoich pasji w najbliższym czasie?

Bardzo chciałabym nauczyć się języka hiszpańskiego. Strasznie podoba mi się ten język i wszystko, co z Hiszpanią związane. Poczyniłam w tym kierunku pewne kroki, ale brak czasu zmusił mnie do odłożenia nauki na później. Wierzę jednak, że się uda, ponieważ lubię wyzwania, a poza tym w realizacji mojego marzenia zaoferowała mi swą pomoc najlepsza na świecie korczakowska nauczycielka tego języka. 😊